Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τα συναισθήματα που σε κυριεύουν όταν χάνεται ένας φίλος σου. Πόνος, θλίψη, θυμός, απορία, δεν ξέρω! Ένας φίλος που πέρασες μαζί του όλα τα νεανικά, τα φοιτητικά σου χρόνια, τις αγωνίες σου, τους πρώτους έρωτες σου. Ξεκινήσαμε όλοι μαζί με όνειρα, σχέδια και όρεξη για ζωή. Και ξαφνικά ήρθε η αρρώστια. Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία πάλευε να βγει νικητής. Δεν έδινε σε κανέναν το δικαίωμα να τον λυπηθεί! Σε όλους έδειχνε ότι ήταν θέμα χρόνου να απαλλαχτεί από αυτόν το βραχνά. Κι όμως δεν τα κατάφερε. Σαν κεραυνός έπεσε στη κοινωνία της Μυτιλήνης και σε όλους εμάς η είδηση ότι ο Γιώργος έσβησε στα 37 του χρόνια! Τι να πει κανείς? Άδικο! Καλό ταξίδι Γιώργο μας και καλή αντάμωση!
