Την Πέμπτη, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος ενημέρωσε τους συναδέλφους του στο Υπουργικό Συμβούλιο ενώ στη συνέχεια είχε πολύωρη σύσκεψη με τους συναρμόδιους υπουργούς, προκειμένου να εξετάσουν ένα προς ένα τα νομικά εμπόδια που έχουν ανακύψει.
Το «σκληρό» σενάριο που συζητείται έντονα στους κόλπους της κυβέρνησης περιλαμβάνει απολύσεις ακόμη και στον στενό δημόσιο τομέα, μέσω κατάργησης οργανικών θέσεων. Ο δρόμος των απολύσεων θα ανοίξει μόνον σε περίπτωση που διαπιστωθεί πως ο αριθμός των 30.000 εργαζομένων, για τους οποίους έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση απέναντι στην τρόικα πως θα τεθούν έως το τέλος του 2011 σε εφεδρεία, δεν καλυφθεί με κάποιο από τα άλλα σενάρια που εξετάζονται.
Το λιγότερο οδυνηρό σενάριο, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα ήταν να «πιάσουν» τον απαιτούμενο αριθμό μέσω ενός πακέτου υπαγωγής στην εφεδρεία όσων δημοσίων υπαλλήλων είτε έχουν θεμελιώσει δικαίωμα είτε βρίσκονται κοντά στη συμπλήρωση των απαιτούμενων ετών - δύο με τρία χρόνια πριν από τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Στο πλαίσιο αναζήτησης άλλης εναλλακτικής λύσης -πριν χρειαστεί να καταφύγει στην ύστατη λύση των απολύσεων- η κυβέρνηση δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αυξηθεί ο αριθμός των υπαλλήλων που θα τεθούν σε εφεδρεία από τη δεξαμενή του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Στην περίπτωση αυτή είναι πιθανόν να αυξηθεί ο αριθμός των Οργανισμών που θα θέσουν σε εφεδρεία εργαζομένους τους.
Από την πρώτη απόπειρα για εφαρμογή του μέτρου, όμως, προκύπτει ότι οι 90 από τους 151 φορείς που υπέβαλαν στοιχεία την περασμένη Δευτέρα πρότειναν να τεθούν σε εφεδρεία μόνο 300 άτομα, ενώ ο στόχος ήταν για 3.000 υπαλλήλους, με δεδομένο πως πλεονάζον προσωπικό έπρεπε να χαρακτηριστεί το 10% του συνόλου.
Μπροστά στο ενδεχόμενο απολύσεων επιχειρείται πάντως να βρεθεί ένα μοντέλο ώστε οι όποιες απομακρύνσεις υπαλλήλων να περιοριστούν επί του παρόντος σε φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα και να μη χρειαστεί να περάσουν σε καταργήσεις οργανικών θέσεων στον στενό δημόσιο τομέα, όπως απαιτείται για να μπορέσει να απολυθεί κάποιος εργαζόμενος.
Οι απολύσεις, όμως, από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα συνεπάγονται και την καταβολή αποζημίωσης προς τους υπαλλήλους και για τον λόγο αυτόν στο πλαίσιο των συσκέψεων μετρούν και την ενδεχόμενη οικονομική επιβάρυνση, ενώ εξετάζουν τυχόν άλλες εναλλακτικές που θα τους απεγκλώβιζαν από την υποχρέωση αποζημίωσης.
Αντιθέτως, οι απολύσεις στο στενό Δημόσιο μπορεί να έχουν σημαντικό πολιτικό κόστος, αλλά δεν προβλέπουν αποζημιώσεις και εξαιτίας αυτού δεν έχουν αποκλειστεί από το τραπέζι των συζητήσεων.
