«Το σεντούκι της Αγγελικής είχε πολλά. Το περιεχόµενό του, µεστό. Με συντρόφεψε στα παιδικά µου χρόνια. Εκτός από τα παραµύθια φυσικά. οι θύµησες της γιαγιάς µου αποτελούν πολύτιµο αρωγό στη ζωή µου. Επεχείρησα να καταγράψω ορισµένα από τα παραµύθια. Παραµύθια που η γιαγιά ήξερε από τα δικά της παιδικά χρόνια. Άλλα τα είχε ακούσει από τις φίλες της στη γειτονιά µας στον Πειραιά. Από τις Πολίτισσες, τις Καρπάθιες, τις Κρανιδιώτισσες, τις Μανιάτισσες. Είµαι µάνα, έχω µεγαλώσει δυο παιδιά και τα παραµύθια της Αγγελικής τούς άρεσαν. Σκέφθηκα ότι αυτές οι διηγήσεις µπορεί να είναι χρήσιµες και για άλλα παιδιά. Έτσι, τα ανέσυρα από τη µνήµη µου. Προσπάθησα να τα καταγράψω όπως ακριβώς τα είχα ακούσει. Σεβάστηκα τις παραστάσεις, τους συµβολισµούς, τους µύθους, τα στερεότυπα, τα πρότυπα αυτής της εποχής, αλλά και των προηγούµενων, αφού πολλά από τα παραµύθια έρχονταν από παλαιότερα χρόνια. ∆εν ήταν στόχος µου ούτε η µεταφορά των παραµυθιών στο σηµερινό γίγνεσθαι, ούτε η προσωπική καταγραφή, ούτε η πνευµατική ιδιοκτησία, ούτε η λογοτεχνική αναφορά και φυσικά ούτε η διασκευή τους. Απλά επιθυµούσα να παρουσιάσω ένα κοµµάτι από το σεντούκι της Αγγελικής.»
