Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου
άνθρωπε, δώσε της διάρκεια, μπορείς!
Μόλις πριν λίγες μέρες αποχαιρετίσαμε το χρόνο που
έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή και τις ελπίδες χιλιάδων
απλών συνανθρώπων μας και στις ζωές όλων που
βλέπουν να ανατρέπονται τα μέχρι τώρα δεδομένα και
η δρομολόγηση της ζωής τους. Αυτήν τη φορά θα ήθελα
όμως να μιλήσω ειδικά για εκείνους που στάθηκαν
μες τις φουρτούνες και τα πάθια της ζωής με αξιοπρέπεια
και τιμή. Εκείνους που συνέχισαν να ελπίζουν και
να αγωνίζονται έχοντας προσανατολισμό και πυξίδα
την προσπάθεια για αλληλεγγύη και συναδέλφωση.
Με κατανόηση και ανθρωπιά στο συνάνθρωπο και στη
διαφορετικότητα. Στον άλλο, στον κάθε άλλο. Αυτοί
λοιπόν που δεν χρωστούσαν σε κανένα, παρά μόνο
στον εαυτό τους, είναι και οι πιο αδικημένοι. Όχι από
τη ζωή, από τους ρυθμιστές της. Η μεζούρα που έπεσε
σαν πέλεκυς-τιμωρός με τα ίδια μέτρα και σταθμά
ήρθε να ορίσει νέες συντεταγμένες και όρια. Ήρθε να
τιμωρήσει τους συνεπείς και εκείνους που επέλεξαν το
δρόμο της έντιμης πενίας. Αυτούς που σε όλους τους
καιρούς, η πορεία του φυσικού τους βίου διακρίνονταν
από απλότητα, σκληραγωγία και αυτοδιάθεση.
Που προσπαθούσαν και προσπαθούν να είναι αυτάρκεις,
απελευθερωμένοι από τις μεταβολές της τύχης
και άλλων απειλητικών προς αυτούς δυνάμεων,
απαλλαγμένοι από το σύνδρομο του εθισμού στον
πλουτισμό και της συναλλαγής με ανήθικα κέντρα.
Που η ηθική τους υπόσταση αποτελεί διαχρονικό φωτεινό
παράδειγμα.
«Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
να ‘ν’ ήμερος να ‘ναι άκακος
λίγο φαΐ λίγο κρασί
Χριστούγεννα κι Ανάσταση
κι όπου φωλιάσει και σταθεί
κανείς να μην του φτάνει εκεί
Μα ήρθαν αλλιώς τα πράματα
τονε ξυπνάν χαράματα
τον παν τον φέρνουν πίσω μπρος
του τρώνε και το λίγο βιος
κι από το στόμα την μπουκιά
πάνω στην ώρα τη γλυκιά
του τηνε παίρνουνε κι αυτή
χαρά στους που ‘ναι οι δυνατοί!
Χαρά στους που ‘ναι οι Δυνατοί
γι’ αυτούς δεν έχει χόρταση».
Σ’ αυτούς που αγαπάν την ευθύνη και λένε
«Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης».
Γι’ αυτούς λοιπόν και απ’ αυτούς να ζητήσουμε να φέρουνε την
άνοιξη που αναζητούμε.
Να μην το επιτρέψουμε πια άλλο στους Δυνατούς!
Τη χρονιά αυτή να πιάσουμε την αστραπή…
Χρόνια καλά και πολλά...
Νεκτάριος Βακάλης
