Σχολάζουσες κληρονοµιές εκτιµώµενου ύψους 4 δις. ευρώ θα µπορούσαν σήµερα να χρηµατοδοτήσουν το 50% του Προγράµµατος Δηµοσίων Επενδύσεων ή να καλύψουν πλήρως τα πρόσθετα δηµοσιονοµικά µέτρα που ζητεί για φέτος η τρόικα χωρίς να υπάρξει καµιά αύξηση στη φορολογία ή περικοπές δαπανών. Ωστόσο, οι περιουσίες αυτές, ακίνητα, καταθέσεις, µετοχές και οµολογίες, είτε µένουν ανεκµετάλλευτες σε τραπεζικούς λογαριασµούς είτε – σε αρκετές περιπτώσεις – λυµαίνονται από επιτήδειους.
Εκατοντάδες εκατοµµύρια ευρώ καταθέσεων που προέρχονται από σχολάζουσες κληρονοµιές λιµνάζουν σήµερα στο Ταµείο Παρακαταθηκών και Δανείων,στην Εθνική Τράπεζα κ.α., καθώς η διαδικασία αναγνώρισης του κληρονοµικού δικαιώµατος του Δηµοσίου στην καλύτερη περίπτωση απαιτεί την παρέλευση οκταετίας. Συγκεκριµένα, ως σχολάζουσα κληρονοµιά νοείται κάθε περιουσία αποβιώσαντος χωρίς κληρονόµους. Οι περιουσίες αυτές εκκαθαρίζονται και διοικούνται προσωρινά από κηδεµόνες (δικηγόρους, εφοριακούς, συνταξιούχους δηµόσιους υπαλλήλους),οι οποίοι και τις διαχειρίζονται µέχρι την παράδοσή τους στους κατά νόµο κληρονόµους. Εάν οι κληρονόµοι δεν βρεθούν, τοΔηµόσιο αναγνωρίζεται ως εξ αδιαθέτου κληρονόµος της σχολάζουσας. Σήµερα τοµέγεθος της περιουσίας που καλύπτεται πίσω από κάθε σχολάζουσα κληρονοµιά είναι άγνωστο, ενώ οι υποθέσεις που διαχειρίζεται η Διεύθυνση Εθνικών Κληροδοτηµάτων του υπουργείου Οικονοµικών ανέρχονται στις 3.000
Ο κηδεµόνας σχολάζουσαςκληρονοµιάς Χρήστος Θηβαίος, µιλώντας στα «ΝΕΑ», τόνισε πως βάσει της εµπειρίας του κάθε υπόθεση απαιτεί περίπου8-10 χρόνια για να ολοκληρωθεί και να αναγνωριστεί το κληρονοµικό δικαίωµα στο Δηµόσιο. Ο ίδιος εκτίµησε πως τα χρήµατα σχολαζουσών κληρονοµιών που βρίσκονται κατατεθειµένα στις τράπεζες και προέρχονται είτε από καταθέσεις είτε από την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας ανέρχονται στα 4 δις. ευρώ. «Το τραπεζικό σύστηµα εκµεταλλεύεται αυτά τα χρήµατα για δεκαετίες και το Δηµόσιο παίρνει ψίχουλα», τόνισε ο κ.Θηβαίος, ο οποίος θεωρεί πως το δυσκίνητο κράτος και οι πολύπλοκες διαδικασίες κρατούν κλειστό ένα «εθνικό χρυσωρυχείο».
Εκατοντάδες εκατοµµύρια ευρώ καταθέσεων που προέρχονται από σχολάζουσες κληρονοµιές λιµνάζουν σήµερα στο Ταµείο Παρακαταθηκών και Δανείων,στην Εθνική Τράπεζα κ.α., καθώς η διαδικασία αναγνώρισης του κληρονοµικού δικαιώµατος του Δηµοσίου στην καλύτερη περίπτωση απαιτεί την παρέλευση οκταετίας. Συγκεκριµένα, ως σχολάζουσα κληρονοµιά νοείται κάθε περιουσία αποβιώσαντος χωρίς κληρονόµους. Οι περιουσίες αυτές εκκαθαρίζονται και διοικούνται προσωρινά από κηδεµόνες (δικηγόρους, εφοριακούς, συνταξιούχους δηµόσιους υπαλλήλους),οι οποίοι και τις διαχειρίζονται µέχρι την παράδοσή τους στους κατά νόµο κληρονόµους. Εάν οι κληρονόµοι δεν βρεθούν, τοΔηµόσιο αναγνωρίζεται ως εξ αδιαθέτου κληρονόµος της σχολάζουσας. Σήµερα τοµέγεθος της περιουσίας που καλύπτεται πίσω από κάθε σχολάζουσα κληρονοµιά είναι άγνωστο, ενώ οι υποθέσεις που διαχειρίζεται η Διεύθυνση Εθνικών Κληροδοτηµάτων του υπουργείου Οικονοµικών ανέρχονται στις 3.000
Ο κηδεµόνας σχολάζουσαςκληρονοµιάς Χρήστος Θηβαίος, µιλώντας στα «ΝΕΑ», τόνισε πως βάσει της εµπειρίας του κάθε υπόθεση απαιτεί περίπου8-10 χρόνια για να ολοκληρωθεί και να αναγνωριστεί το κληρονοµικό δικαίωµα στο Δηµόσιο. Ο ίδιος εκτίµησε πως τα χρήµατα σχολαζουσών κληρονοµιών που βρίσκονται κατατεθειµένα στις τράπεζες και προέρχονται είτε από καταθέσεις είτε από την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας ανέρχονται στα 4 δις. ευρώ. «Το τραπεζικό σύστηµα εκµεταλλεύεται αυτά τα χρήµατα για δεκαετίες και το Δηµόσιο παίρνει ψίχουλα», τόνισε ο κ.Θηβαίος, ο οποίος θεωρεί πως το δυσκίνητο κράτος και οι πολύπλοκες διαδικασίες κρατούν κλειστό ένα «εθνικό χρυσωρυχείο».