Ταινία: «Όταν θέλω να σφυρίξω, σφυρίζω» (If I want to whistle, I whistle)
Ρουμανία-2010-Εγχρ-94΄- Κοινωνική
.Παίζουν: Τζωρτζέ Πιστερεάνου, Αντα Κοντεέσκου, Μιχάϊ Κωνσταντίν, Κλάρα Βόντα
Σκηνοθεσία: Φλορίν Σερμπάν
... Στόρι: Ο Σίλβιου είναι μόλις 18 χρονών. Τα τελευταία 4 χρόνια βρίσκεται έγκλειστος στο Κέντρο Κράτησης Ανηλίκων, ενώ του απομένουν μόνο πέντε ημέρες για να αφεθεί ελεύθερος. Οι πέντε όμως αυτές ημέρες μοιάζουν με έναν ατέλειωτο εφιάλτη, όταν η μητέρα του εμφανίζεται μετά από απουσία χρόνων για να πάρει μαζί της στην Ιταλία τον μικρό του αδερφό, που ο Σίλβιου έχει μεγαλώσει σαν γιό του. Παράλληλα, στη ζωή του εμφανίζεται η Άννα μια όμορφη συνομήλική του που εργάζεται σαν κοινωνική λειτουργός. Με έντονα συναισθήματα να τον κατακλύζουν και τον χρόνο να κυλάει αντίστροφα, ο Σίλβιου οδηγείται σταδιακά στα άκρα...
Σχόλιο: Ο ρεαλισμός του Σερμπάν παρακάμπτει κλισέ και τερατώδεις καταστάσεις, που δεσπόζουν σε στυλιζαρισμένα δράματα φυλακής, για να περιγράψει πειστικά την καθημερινότητα στην αγροτική φυλακή ανηλίκων. Οι φύλακες είναι μάλλον βαριεστημένοι υπάλληλοι, ενώ ο διευθυντής ένας τυπικός γραφειοκράτης που αποφεύγει τις ακρότητες και τις βεντέτες με τους νεαρούς κρατούμενους. Ο ρεαλισμός του ανοίγει ένα παράθυρο προς το κοινωνικό δράμα.
Ο σκηνοθέτης παρουσιάζει πολύ απλά το «πνίξιμο» που αισθάνεται ο ήρωας μη μπορώντας να αντιδράσει, τις υπόγειες διαδρομές του ανθρώπινου νου, τα ανεκπλήρωτα όνειρα, την ανάγκη για αγάπη.
Η ταινία είναι ακόμα ένα εξαιρετικό δείγμα του ανερχόμενου ρουμάνικου κινηματογράφου.
Βραβεία και υποψηφιότητες:
-Αργυρή Άρκτος- Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής Φεστιβάλ Βερολίνου 2010
-Βραβείο Alfred Bauer Φεστιβάλ Βερολίνου 2010.
Ρουμανία-2010-Εγχρ-94΄- Κοινωνική
.Παίζουν: Τζωρτζέ Πιστερεάνου, Αντα Κοντεέσκου, Μιχάϊ Κωνσταντίν, Κλάρα Βόντα
Σκηνοθεσία: Φλορίν Σερμπάν
... Στόρι: Ο Σίλβιου είναι μόλις 18 χρονών. Τα τελευταία 4 χρόνια βρίσκεται έγκλειστος στο Κέντρο Κράτησης Ανηλίκων, ενώ του απομένουν μόνο πέντε ημέρες για να αφεθεί ελεύθερος. Οι πέντε όμως αυτές ημέρες μοιάζουν με έναν ατέλειωτο εφιάλτη, όταν η μητέρα του εμφανίζεται μετά από απουσία χρόνων για να πάρει μαζί της στην Ιταλία τον μικρό του αδερφό, που ο Σίλβιου έχει μεγαλώσει σαν γιό του. Παράλληλα, στη ζωή του εμφανίζεται η Άννα μια όμορφη συνομήλική του που εργάζεται σαν κοινωνική λειτουργός. Με έντονα συναισθήματα να τον κατακλύζουν και τον χρόνο να κυλάει αντίστροφα, ο Σίλβιου οδηγείται σταδιακά στα άκρα...
Σχόλιο: Ο ρεαλισμός του Σερμπάν παρακάμπτει κλισέ και τερατώδεις καταστάσεις, που δεσπόζουν σε στυλιζαρισμένα δράματα φυλακής, για να περιγράψει πειστικά την καθημερινότητα στην αγροτική φυλακή ανηλίκων. Οι φύλακες είναι μάλλον βαριεστημένοι υπάλληλοι, ενώ ο διευθυντής ένας τυπικός γραφειοκράτης που αποφεύγει τις ακρότητες και τις βεντέτες με τους νεαρούς κρατούμενους. Ο ρεαλισμός του ανοίγει ένα παράθυρο προς το κοινωνικό δράμα.
Ο σκηνοθέτης παρουσιάζει πολύ απλά το «πνίξιμο» που αισθάνεται ο ήρωας μη μπορώντας να αντιδράσει, τις υπόγειες διαδρομές του ανθρώπινου νου, τα ανεκπλήρωτα όνειρα, την ανάγκη για αγάπη.
Η ταινία είναι ακόμα ένα εξαιρετικό δείγμα του ανερχόμενου ρουμάνικου κινηματογράφου.
Βραβεία και υποψηφιότητες:
-Αργυρή Άρκτος- Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής Φεστιβάλ Βερολίνου 2010
-Βραβείο Alfred Bauer Φεστιβάλ Βερολίνου 2010.
Προβολή : Δευτέρα, 5 Σεπτεμβρίου · 9:00 π.μ.
