Ο «Καλλικράτης» στην παιδεία, όπως και ο «Καλλικράτης» στην τοπική αυτοδιοίκηση, ο «Καλλικράτης» στην υγεία και οι ποικιλώνυμοι άλλοι «Καλλικράτηδες» που αναμένονται, λειτουργεί για πάρα πολλά χωριά ως μηχανισμός εξουθένωσης και ισοπέδωσης των τοπικών κοινωνιών. Τους στερεί τα βασικά μέσα που τους κρατάνε στη ζωή. Περνάει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση, το κράτος, έχει αποφασίσει να μην επενδύσει στην αποκέντρωση, να μην επενδύσει στην αναζωογόνηση της υπαίθρου, ότι τους έχει εγκαταλείψει και πρέπει και αυτοί με τη σειρά τους να εγκαταλείψουν τον τόπο τους. Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι οι γονείς του παιδιού που αίφνης θα πρέπει να ταξιδεύει 30 και 40 χιλιόμετρα για να πάει στο σχολείο, σύντομα θα ξεπουλήσουν το βιος τους και θα πάνε στην πρωτεύουσα του νομού ή και στην Αθήνα, για να εξασφαλίσουν στο βλαστάρι τους μία καλύτερη εκπαίδευση, ένα καλύτερο μέλλον.
Και κάθε νέα αναχώρηση θα εντείνει την αίσθηση «του τέλους της κοινότητας» για όσους έχουν μείνει πίσω, ώσπου η αποψίλωση θα πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας. Για την κάθε μικρή κοινότητα, η κατάργηση του σχολείου λειτουργεί ως αγγελτήριο θανάτου.
Αυτό είναι το όραμα της κυβέρνησης για την αποκέντρωση; Δημιουργία υδροκεφαλικών κέντρων στην επαρχία, με παράλληλη ερημοποίηση της υπαίθρου; Πώς θα πετύχουμε την ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής όταν θα έχουμε απογυμνώσει την ύπαιθρο από τον πληθυσμό της; Η οικονομικίστικη λογική της συρρίκνωσης και της εσωτερικής υποτίμησης είναι αντιπαραγωγική, είναι αντιαναπτυξιακή, είναι αντεθνική.
Κυρία Υπουργέ, στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου, σε ένα κομμάτι του Ελληνισμού νησιωτικό, ακριτικό και υπερήφανο, υπάρχει κόσμος που σε πολύ δύσκολες συνθήκες προσπαθεί να παραμείνει στον τόπο του και που σήμερα νιώθει ότι, αντί να τον στηρίξετε, όπως εκ του Συντάγματος έχετε υποχρέωση να πράξετε, του τραβάτε το χαλί κάτω από τα πόδια.
Κυρία Διαμαντοπούλου, όποιος κλείνει ένα σχολείο αδειάζει ένα χωριό. Μην κλείνετε τα σχολεία μας, μην αδειάζετε τα χωριά μας.
